Wyniki dziecinnego konkursu

Na wstępie powiem Wam, że nie spodziewałam się, że ten konkurs wyjdzie tak, jak wyszedł - niemożliwie wręcz pozytywnie.
Dziękuję za miłe słowa - dajcie wiarę, że Wasze odpowiedzi czytałam z rozrzewnieniem, uśmiechem, a czasem chichotem. Włączyła mi się nostalgia i podjęłam decyzję: nie zamierzam dorosnąć nigdy!

Najbardziej urzekła mnie odpowiedź annywanny z bloga Feeria Barw. Była ona dość długa, więc przytoczę jej fragment, przez który siedziałam przed komputerem i się do niego uśmiechałam:

Czasem mam takie dni, które chcę spędzić tylko z rodzicami i siostrą i wtedy jest jak dawniej, pomagamy mamie w kuchni, podjadamy co się da, a mama nas odgania ścierką:P Siedzimy wszyscy na tarasie i czuję się wtedy tak wspaniale. Tak mi dobrze kiedy nie trzeba nic udawać, kiedy nie muszę na siłę być Panią Anną tylko ""Misiuniem"" moich rodziców:)


Oj tak, wiem dokładnie o co Ci chodzi. Sama jestem stara kobyła, ale dla rodziców - maleńka córeczka... ;)

Wysyłam Ci maila, annowanno. Odpisz szybko to zdążę wysłać lakiery przed wyjazdem. Jak nie zdążę.... no cóż - poproszę mamę! :)